استانداردها عمدتاّ به صورت بین المللی، ملی، منطقه ای و انجمنی منتشر شوند.
استانداردهای بین المللی:
استانداردهایی هستند که با اجماع بین المللی و در سطح جهانی منتشر و مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله استانداردهای بین المللی می توان به استانداردهای ISO و IEC و ITU اشاره نمود که به ترتیب اختصاری برای سازمان بین المللی استاندارد (ISO)، کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC)و اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) می باشند. سازمانهای سه گانه مذکور در سطح بین المللی فعالیت دارند و نمایندگان کشورهای عضو در این سازمانهای بین المللی در خصوص عنوان و محتوای استانداردهای منتشر شونده توسط این سازمانها اظهار نظر می کنند.
استانداردهای ملی:
استانداردهایی هستند که در سطح ملی و به فراخور وضعیت هر کشور منتشر و مورد استفاده قرار می گیرند. این استانداردها، معیار و قالب مشخصی برای مبادلات کالا و خدمات در سطح ملی می باشند. استانداردهای DIN، BS، JIS از جمله مهمترین استانداردهای ملی هستند که به ترتیب به کشورهای ژاپن، بریتانیا و آلمان اختصاص دارند.
استانداردهای منطقه ای:
استانداردهایی هستند که با اجماع در بین تعدادی از کشورها در منطقه ای خاص و با هدف مشترک، منتشر و مورد استفاده قرار می گیرند. از مهم ترین استانداردهای منطقه ای می توان به استانداردهای EN اشاره نمود که در محدوده اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار می گیرند.
استانداردهای انجمنی:
استانداردهایی هستند که با اجماع در بین متخصصان یک انجمن خاص (معمولا در یک کشور) و با هدف و رویکرد بسیار تخصصی در آن حوزه فنی منتشر می شوند. از مهم ترین استانداردهای انجمنی می توان به استانداردهای AWS و یا ASME اشاره نمود که به ترتیب به انجمن جوش آمریکا و انجمن مهندسی مکانیک آمریکا اختصاص دارند.